Inleiding tot de voedings- en medicinale waarde van zwarte schimmel

Zwarte schimmel(Wetenschappelijke naam: auricularia auricula (l.ex hook.) Underw), ook bekend als houtoor, houten mot, dingyang, boompaddestoel, licht houten oor, fijn houten oor en wolkoor, is een saprophytische schimmel die groeit op rot hout. Zwarte schimmel is bladvormig of bijna bosvormig, met golvende randen, dun, 2 tot 6 cm breed, ongeveer 2 mm dik en gefixeerd aan het substraat met een korte zijstander of een smalle basis. In het vroege stadium is het zacht en colloïd, plakkerig en elastisch, en dan enigszins kraakbeen. Na het drogen krimpt het sterk en wordt het zwart, hard en bros geil tot bijna leerachtig. De buitenrand van de achterkant is boogvormig, paarsbruin tot donker blauwgrijs en dun bedekt met korte haren.

De gematigde regio's van Noordoost -Azië, vooral Noord -China, zijn de belangrijkste habitats voor wildzwarte schimmel. In de gematigde regio's van Noord -Amerika en Australië is Black Fungus relatief zeldzaam en wordt alleen gevonden in Zuidoost -Australië. Elderberry en eiken zijn veel voorkomende habitats voor zwarte schimmel in gematigd Europa, maar het aantal is relatief zeldzaam.

China is de geboorteplaats vanzwarte schimmel. De Chinese natie erkende en ontwikkelde al meer dan 4000 jaar geleden zwarte schimmels en ontwikkelde het meer dan 4000 jaar geleden en begon het te cultiveren en op te eten. De "Book of Rites" registreert ook de consumptie van zwarte schimmel bij Imperial Banquets. Volgens de moderne wetenschappelijke analyse is het gehalte aan eiwitten, vitamines en ijzer in gedroogde zwarte schimmel erg hoog. Het eiwit bevat een verscheidenheid aan aminozuren, vooral lysine en leucine. Zwarte schimmel is niet alleen een voedsel, maar kan ook worden gebruikt als een traditionele Chinese geneeskunde. Het is een van de belangrijke originele planten die de traditionele Chinese geneeskunde -schimmel vormen. Het heeft meerdere medicinale effecten, zoals het aanvullen van Qi en bloed, het bevochtigen van de longen en het verlichten van hoest en het stoppen van bloedingen.

Zwarte schimmelwordt traditioneel gekweekt op logboeken. Na de succesvolle ontwikkeling van vervangende teelt in de late jaren tachtig is vervangende teelt de belangrijkste teeltmethode voor zwarte schimmel geworden.

 

Zwarte schimmelteeltproces zwarte schimmel teelt heeft een zeer nauwkeurig proces, waaronder de belangrijkste zijn de volgende aspecten:

Selectie en constructie van oorveld

Voor de selectie van het oorveld zijn de hoofdcondities goede ventilatie en zonlicht, gemakkelijke drainage en irrigatie en het weghouden van vervuilingsbronnen. Bij het bouwen van het oorveld is het belangrijk om ijzerdraad voor het bedframe te kiezen, die grondstoffen kan besparen, de ventilatie en lichttransmissie kan verbeteren en kan worden gerecycled. Het spuiten van water wordt voornamelijk gedaan door overheadbehandeling, waardoor het spuiteffect van het water uniformer kan worden en waterbronnen kan besparen. De spuitapparatuur voor water moet worden geregeld voordat het veld wordt gebouwd.

Mengmaterialen

De mengmaterialen voor zwarte schimmel zijn om de belangrijkste ingrediënten, calciumcarbonaat en zemelen gelijkmatig te mengen en vervolgens het watergehalte aan te passen aan ongeveer 50%.

Zakken

Het zakmateriaal is lagedrukpolyethyleenmateriaal, met een specificatie van 14,7 m x 53 cm x 0,05 cm. Het zakken moet dicht genoeg zijn zonder zacht te zijn en tegelijkertijd ervoor te zorgen dat elke zak kweekmedium ongeveer 1,5 kg is.

Inenting

Voor deze stap moet het gordijn van de cultuurscheiding worden verlaagd. Let vervolgens op het desinfecteren van het inoculatiebox. De desinfectietijd moet op meer dan een half uur worden geregeld. De inoculatie naald en mouw moeten worden gereinigd en blootgesteld aan de zon, en vervolgens gedesinfecteerd en geschrobd met alcohol. De spanning kan ongeveer 5 minuten in ongeveer 300 keer carbendazim worden gedrenkt. Daarna kan het in de zon worden gedroogd. Het inoculatiepersoneel moet zijn handen wassen met alcohol en ze vervolgens in de inentingsdoos drogen.

 

Het cultiveren van schimmels

In het proces van groeienzwarte schimmel, deze link is cruciaal. Het beheer van schimmel is de sleutel tot het cultiveren van zwarte schimmel. Het gaat vooral om het redelijk regelen van de temperatuur in de kas, wat direct verband houdt met het overleven van mycelium. Daarom moet strikte controle aandacht worden besteed en moet de temperatuur voldoen aan de werkelijke normen. Wat betreft de plaatsing van mycelium, moeten de champignonstokjes in een "rechte" stapel worden geplaatst na inoculatie. Voor de inoculatie van drie-holes en vier-holes enkele champignonstokken, moet worden opgemerkt dat het litteken omhoog wordt geplaatst. Het litteken van de tweerichtingsinoculatie moet beide kanten worden geconfronteerd. De stapel is ongeveer 7 lagen hoog. Let op de bovenste laag aandacht aan de schaduwbehandeling van de inoculatiepoortzijde om geel water te voorkomen.